பல்லவி
ஆண் : கல்லில் ஆடும் தீவே சிறு கலக -கார பூவே
கண்ணால் வார்த்தை சொன்னால் என் கவிதை சேவல் கூவும்
பக்கம் நீயும் வந்தால் என் பருவ காற்றே மாறும்
என்னை நீங்கி சென்றால் என் இளமை காய்ச்சல் ஏறும்
பெண் : பூக்களுக்கு un காய்ச்சல் எல்லாம் நேர்வதில்லை
ஆண் உனக்கு நேர்ந்ததெல்லாம் பெண்ணே நீ ஏனில்லை (?)  
ஆண் : ஹே கல்லில் ஆடும் தீவே சிறு கலக -கார பூவே
கண்ணால் வார்த்தை சொன்னால் என் கவிதை சேவல் கூவும்
பக்கம் நீயும் வந்தால் என் பருவ காற்றே மாறும் 
என்னை நீங்கி சென்றால் என் இளமை காய்ச்சல் ஏறும்
சரணம் 1  
ஆண் : உடலெனும் தேசத்தில் ஹர்மோன் கழகம் வெடிக்கும்
காதலி உன் விழி கண்டும் காணாதிருக்கும்
பெண் : அடடா உடல் என்பது காமம்
உயிர் என்பது காதல்
இது தான் உன் தேடல்
ஆண் : அன்பே உயிர் தான் என் தேடல் 
உடலே என்ன ஊடல்
விரைவில் என் தேடல் (?) 
ஆண் : கல்லில் ஆடும் தீவே சிறு கலக-கார பூவே 
கண்ணால் வார்த்தை சொன்னால் என் கவிதை சேவல் கூவும்
பக்கம் நீயும் வந்தால் என் பருவ காற்றே மாறும் 
என்னை நீங்கி சென்றால் என் இளமை காய்ச்சல் ஏறும்
சரணம் 2  
ஆண் : இயற்கையின் கிளர்ச்சியில் கோடியில் அரும்பும் முளைக்கும் இளமையின் காற்று தான் அரும்பின் கதவை திறக்கும்
பெண் : அடடா நீ சொல்வது கவிதை நீராட்டுது செவியை (?) 
தாலாட்டுது மனதை
ஆண் : நிலவே நான் என்பது தனிமை நீயென்பது வெறுமை
நாம் என்பது இனிமை
ஆண் : கல்லில் ஆடும் தீவே சிறு கலக-கார பூவே 
கண்ணால் வார்த்தை சொன்னால் என் கவிதை சேவல் கூவும்
பக்கம் நீயும் வந்தால் என் பருவ காற்றே மாறும் 
என்னை நீங்கி சென்றால் என் இளமை காய்ச்சல் ஏறும்
பெண் : பூக்களுக்கு உன் காய்ச்சல் எல்லாம் நேர்வதில்லை 
ஆண் உனக்கு நேர்ந்ததெல்லாம் பெண்ணே நீ ஏனில்லை (?)  
ஆண் : கல்லில் ஆடும் தீவே சிறு கலக-கார பூவே 
கண்ணால் வார்த்தை சொன்னால் என் கவிதை சேவல் கூவும்
பக்கம் நீயும் வந்தால் என் பருவ காற்றே மாறும் 
என்னை நீங்கி சென்றால் என் இளமை காய்ச்சல் ஏறும்